گلی دارم که چون او نازنین نیست

گلی دارم که چون او نازنین نیست

گلی دارم که چون او نازنین نیست

و همتایش به افلاک و زمین نیست

همه شب ها به یادش می نشینم

اگر چه با دل ما هم نشین نیست

بسازم خانه ای در نرگسانش

اگر چه چشم زیبایش بر این نیست

بخواهم ساکن آن دل شدن را

که بهتر از دل او سرزمین نیست

اگر دستش به شاهان هم نداده است

شکستی در امید خوشه چین نیست

ز گرمای رخ ماه تو دیدن

چه شرم آبی که جاری از جبین نیست

غمت زیبایی جان و دل ماست

که هستی را چو عشق تو نگین نیست

کنار آن همه زیبایی عشق

چه آتش ها که از غم در کمین نیست

امان از چرخش این چرخ بدنام

که جز غم ها به راهش ره نشین نیست

به جز از یاد تو گیتار هامون

نوایی ژرف و ناز و خوش طنین نیست